« یک تذکر »

یک تذکری می خواستم بدهم به خودم و دوستان در مورد جلساتی که در این ایام به یاد امام حسین(ع) شرکت کردیم، حالا هر کسی هر چند شب. آن چیزی که ما را کشید به اینجا محبّت بود. هیچ کس نمی تواند غیر از این بگوید، حب به الله و حب به اولیاء الله بود، بنابراین از این باید یک غیرت ناشی بشود . یک نگاه به گذشته مان بکنیم، یکی هم راجع به آینده مان. این مقدار باید اثر داشته باشد یا نه؟ نه اینکه ایّام دهه اول محرم و عاشورا گذشت همان آش و همان کاسه. – نعوذ بالله مِن همزات الشیاطین- خیال کردی بارَت را بستی؟ – نعوذ بالله- وقتی بارمان را بسته ایم و این محبت ها کارساز است که یک نگاه به گذشته بکنیم، برویم دنبال جبران مافات و از این طرف مراقبت و مواظبت نسبت به آینده مان بکنیم.می خواستم به خودم و دوستان یک توصیه بکنم: نگذاریم این بی اثر بماند ، این محبت را نگهش داریم، از این ناشی بشود غیرت و آن غیرت برای من و شما کارساز است برای قیامت.

( بر گرفته از وبلاگ حجت قاسم خانی)